zondag 28 oktober 2012

Natuurlijke hulpbronnen: waar blijft het geld?

 Deze week heb ik de tweede Study Investigation Mission voorbereid. De eerste had als onderwerp sociale huisvesting (zie mijn blog in september: 'een missie voor sociale woningbouw') de tweede gaat over de ‘extractive industries’: het op een goede, transparante wijze benutten van de natuurlijke hulpbronnen. Dat is vaak een heikel punt in kwetsbare derde-wereld democratieën zoals Liberia. Concessies aan buitenlandse bedrijven worden vaak voor lange tijd verleend, waardoor er veel en snel gecasht kan worden. Waar het geld blijft is lang niet altijd duidelijk, corruptie tiert welig, het parlement wil niet –of is niet in staat- op een stevige manier controle uit te oefenen op de regering enz. Het zou goed zijn als een Study Investigation Misison van het parlement zich over al deze verschillende aspecten van het concessiebeleid gaat buigen. Met experts spreekt, bedrijven opzoekt, met de werknemers praat, international best practices bestudeert enz. om vervolgens met aanbevelingen te komen hoe de natuurlijke hulpbronnen beter benut kunnen worden.

 
Ik heb deze week met verschillende parlementsleden gesproken, die van de missie deel willen uitmaken. Dat zijn voorzitters van relevante parlementscommissies. Het moet hún missie worden, dus hebben ze uiteraard een inbreng bij de opzet, de mensen en bedrijven met wie gesproken moet worden enz. Tegelijkertijd weten ze dat NDI de zaken serieus aanpakt en de nodige deskundigheid in huis heeft, dus een vruchtbare samenwerking in het verschiet ligt.
De missie over huisvesting is inmiddels ver gevorderd. Het concept-rapport is gereed; eind november wordt er een expert-meeting gehouden om de aanbevelingen kritisch tegen het licht te houden, waarna het parlement aan zet is.

Het zwarte goud

Dat het hard nodig is om duidelijkheid te scheppen over concessieverleningen bleek deze week weer eens uit krantenberichten die onduidelijke bronnen citeerden over afpersing en omkoping m.b.t. de oliewinning die binnenkort in Liberia van start gaat. Ook parlementariërs werden genoemd die op oneigenlijke manier er op  uit zouden zijn forse belangen in de delving van het ‘zwarte goud’ te verwerven. ‘Als ze dat kunnen bewijzen, stap ik op’ was het verweer van één van hen; doorgaans niet het sterkste antwoord op zo’n beschuldiging. Nu moet worden gezegd: het geruchtencircuit is een van de weinige mechanismen in Liberia dat zonder haperen draait, dus het is afwachten of dit nog een staartje krijgt. Mede, omdat de –uiterst zwak functionerende- justitie zelden serieus onderzoek doet naar dit soort beschuldigingen.

5x Groener en Linkser
In dit blog bericht ik uit Liberia over mijn werk. Soms kan ik niet nalaten een uitstapje te maken naar Nederland, en dan met name de politiek en GroenLinks. Ik zal het nu hier niet te lang maken. Het wetenschappelijk bureau van GroenLinks is op haar website een discussie gestart over hoe het nu verder moet met GroenLinks. Mede naar aanleiding van mijn kritisch opinieartikel in het NRC van enkele weken geleden, is mij gevraagd ook een bijdrage te leveren. Daar heb ik de afgelopen week in de avonduren op zitten broeden en het resultaat '5x Groener en Linkser' is hier te lezen.

Maar deze week kwam Nederland ook deze kant op, want dinsdag werd Jacq, mijn vrouw, met Air France Liberia binnengevlogen en veilig aan de grond gezet. Ze blijft me vier maanden gezelschap houden, dus dat belooft wat! Ik hoop dat ze daar af en toe in dit blog verslag van zal doen...