Deze week was weer de week van George Weah. Ik heb al eerder
geschreven over deze ex-voetballer, uitgeroepen tot de beste Afrikaanse
voetballer van de 20ste eeuw,
een nationale held in Liberia en de ‘standing
bearer’ (oprichter) van de grootste oppositiepartij, de Congress for
Democratic Change.
De week begon slecht voor hem. Vorige week zondag was het de
laatste kans voor het nationale elftal om zich te plaatsen voor de beslissende
kwalificatieronde voor het WK voetbal, dat volgend jaar in Brazilië wordt
gehouden. Weah heeft zich na een aantal verloren wedstrijden gemeld bij de voetbalbond
om als adviseur in de technische staf te worden opgenomen. En zo geschiedde.
Voor de wedstrijd werden de verwachtingen in de pers fors omhoog geschroefd.
George Weah zou het elftal wel aan het voetballen krijgen. Dus betrad hij in
een trainingspak het veld van het uitverkochte Samuel Doe Stadium, onder luid gejuich van de supporters. Het mocht
niet baten. Na een vlotte start, waarin het Liberiaanse elftal enkele kansen creëerde,
kreeg Senegal wat makkelijk een penalty toegewezen, waarna de wedstrijd was
beslist. De ‘lone stars’ zakten ver weg
en de ‘lions’ van Senegal maakten nog
een doelpunt, wat de definitieve genadeklap was.
Kaartlozen
Het bijwonen van een interland in Liberia is een tamelijk
opwindende en riskante gebeurtenis. Rond het stadion lopen duizenden mensen die
geen geld hebben om een kaartje te kunnen kopen. Ze loeren op een kans om massaal
de controle te kunnen doorbreken of een hek over te klimmen. Oproerpolitie
staat in het gelid en drijft met dreigende charges de kaartlozen terug. Wij hadden een kaartje voor
10 dollar voor vak 18. Bij het vak aangekomen, stonden er enkele honderden mensen
voor de trap omhoog te wachten tot het ijzeren hek weer open ging. Het was
volstrekt onduidelijk wie er suppoost was, maar toen het hek open ging drongen
we met zijn allen naar binnen, het getoonde kaartje werd onmiddellijk uit je
hand gegrist, om vervolgens doorverkocht te kunnen worden. Mensen zonder
kaartje klommen over het hek, waarbij de een door een agent werd terug gemept
en de ander kon doorlopen. Tien minuten na het begin van de wedstrijd werd de
kaartcontrole, of wat daar voor door moest gaan, opgeheven, zodat er alsnog
vrij toegang was. Tijdens de wedstrijd is het een behoorlijk kabaal in het
stadion. Niet dat er gezongen wordt of aanmoedigingen worden gescandeerd, nee,
de supporters zijn vooral met elkaar bezig. Heftige discussies, vechtpartijen
en gooien naar elkaar met flesjes zorgen voor een onrustige en soms dreigende
sfeer. Als het begint te regenen proberen de toeschouwers die er voor kozen om
dichter bij het veld, maar onoverdekt te zitten, alsnog een droge plek hogerop
te veroveren, wat tot het nodige duw- en trekwerk leidt. Nadat Senegal 2-0
heeft gescoord wordt de wedstrijd voor 20 minuten stilgelegd, omdat vanuit een
vak stenen en andere voorwerpen op het veld worden gegooid, met de grensrechter
als eerste doelwit.
.JPG) |
| De Mobiele Eenheid houdt de wacht |
George Weah Steals The Show
Later deze week was Weah opnieuw groot in het nieuws. Deze
keer als de speciale ‘vredesambassadeur’ van president Johnson Sirleaf, die zo,
volgens kritische partijgenoten van Weah, haar politieke tegenstrever aan haar lijntje
houdt. ‘George Weah Steals The Show’ kopte
de National Chronicle op zijn
voorpagina. De Heritage volgt met ‘Weah
Wants Equal Distribution of Wealth’. The
Inquirer citeert Weah ‘Reconciliation,
A Major Factor to Lasting Peace’. Weah heeft fors uitgepakt, dat moge duidelijk
zijn. Op donderdag gaf hij een persconferentie, waar hij aankondigde zijn
Ballon d’Or (de gouden bal die hij in 1995 van de FIFA ontving bij zijn
uitverkiezing tot beste voetballer ter wereld van dat jaar) weg te zullen geven
aan president Ellen Johnson Sirleaf, als bewijs van zijn wil om politieke
tegenstellingen te overbruggen en duurzame vrede tot stand te brengen. Op het
eerste gezicht een mooi symbolisch gebaar, want bij twee presidentsverkiezingen
(2005 en 2011) heeft Johnson Sirleaf in felle campagnes Weah’s CDC verslagen (in
2005 hem ook persoonlijk). Maar Weah denkt met deze geste ongetwijfeld ook zijn
kansen bij de volgende presidentsverkiezingen te vergroten, als de grote
verzoener – en in de wetenschap dat Johnson Sirleaf niet voor een derde termijn
mag opgaan.
 |
| Bron: FrontPage |
Op vrijdag gaf Weah een lezing in het hoofdkwartier van de
Liberiaanse Persvereniging over zijn werk als vredesambassadeur en de
verbinding die hij met voetbal zoekt om duurzame vrede tot stand te brengen.
Met deze lezing probeert hij zijn intellectuele imago wat op te poetsen, want
daarmee is het slecht gesteld. De presidentverkiezingen van 2005 verloor hij
van Johnson Sirleaf, omdat zijn gebrek aan enige opleiding en jonge leeftijd
(39 jaar) hard werden uitgespeeld. Hij heeft inmiddels een universitaire
opleiding achter de rug, zal in 2017 51 jaar zijn en zegt in interviews
verstandige dingen. Om zijn politieke ervaring bij te spijkeren zal hij naar
verwachting in 2014 een gooi doen naar een Senaatszetel.
Op zaterdag organiseerde Weah een ‘Peace and Reconciliation’
voetbalwedstrijd tussen een elftal van bekende Afrikaanse voetballers en een ‘Liberian
All Star’ team. Vermaarde (oud) voetballers als Roger Miller, Austin Okocha,
Patrick Mboma, Samuel Eto’o en Kolo Toure waren door Weah bereid gevonden om
naar Liberia af te reizen. Na de wedstrijd was er een popconcert.
Weah hoopt op de verenigde kracht van voetbal en muziek. In
de vele interviews die hij gaf, bleef hij het herhalen: ‘Ik kan de vrede in
Liberia niet in mijn eentje brengen. Ondanks de grote politieke verschillen,
moeten we begrijpen dat alleen met vrede welvaart en sociale gerechtigheid
bereikt kan worden. Daarom moeten voetballers en muzikanten, als idolen van de
jeugd, het voorbeeld geven’.
En dat alles in dezelfde week waar een andere
voetballegende, Pele, de jeugd in zijn land Brazilië bezweert op te houden met
de felle demonstraties tegen de geldverslindende voetbaltoernooien die Brazilië
dit en volgend jaar organiseert. Het is een oude voetbalwijsheid: de bal is
rond en kan alle kanten uit.
