Jazeker,
er is een Pro-Poor Agenda ontwikkeld
die goede beleidsvoornemens bevat, waar vooralsnog nauwelijks geld voor is
vrijgemaakt. Weah heeft al heel wat buitenlandse reizen gemaakt om
investeerders te strikken, maar veel heeft dat nog niet opgeleverd. Er is een ambitieus
wegenplan aangekondigd, waarvoor Chinees geld beschikbaar zou komen, maar ook
dat heeft het woud van de goede voornemens nog niet verlaten.
 |
| Aan de wegen in Liberia valt nog wel het een en ander te verbeteren |
Aanpakken
van hoge regerings- en ambtenarensalarissen
Wat
wel staat te gebeuren is het afschaffen van het collegegeld en het bevriezen,
cq verlagen van ambtenaren- en regeringssalarissen. Dat betekent dat ruim 4000
mensen erop achteruitgaan. Het salarisplafond (incl. toelagen) is gesteld op
$7800 dollar per maand. Ministers en onderministers die ergens tussen de $10.000
en $15.000 per maand incasseerden, moeten fors inleveren. Diegenen die tussen
de $5000 en $7800 verdienen moeten 10% inleveren. En tussen de $1000 en $5000
maandsalaris is een verlaging van een glijdende schaal van 3,5% tot 7,5%
aangekondigd. Voor verreweg de meeste ambtenaren die minder dan $1000 dollar per
maand verdienen, zo’n 67.000 mensen, verandert er niets. De 103
parlementariërs, die jaarlijks zo’n $200.000 ontvangen, worden gespaard. Of
beter gezegd, sparen zichzelf, want tot nu toe hebben ze aan de oproep van Weah
om in de rijksbegroting een salarisverlaging te accepteren, naast zich
neergelegd.
Ik
ga hier nogal gedetailleerd op in, omdat ik het niet wil afdoen als
symboolpolitiek. De schrijnende inkomensverschillen in Liberia (de overgrote
meerderheid heeft een gemiddeld inkomen van ca. $500 per jaar) vragen gewoon om
dit soort maatregelen, die onder de vorige regering van president Ellen
Johnson-Sirleaf werden weggewimpeld. De maatregel zal naar (mijn) schatting
zo’n $4 tot $5 miljoen opleveren, want bij een staatsbegroting van rond de $600
miljoen geen peanuts is. Tot zover
het goede nieuws.
Waslijst
van slecht nieuws
Daar
staat echter een waslijst van slecht nieuws tegenover. Nu moet je wel uitkijken
met dat woord nieuws, want nepnieuws
in Liberia bestond al lang voordat het woord in zwang kwam.
Wat
zonder meer waar is, is dat tot woede van grote donoren, zoals
de VS, de EU en landen als het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Zweden, geld
dat was bestemd voor ontwikkelingsprojecten door de regering voor andere
doeleinden is gebruikt. Ongetwijfeld was dat het gebrek aan liquide middelen om
de lopende lasten van de staatsbegroting te betalen, die hoofdzakelijk bestaan
uit salarissen, gebouwen en dienstauto’s.
De
minister van financiën is diep door het stof gegaan, overigens zonder
klip-en-klaar te kunnen uitleggen wat er precies is gebeurd. Geruchten dat hij
door de president wordt ontslagen zijn er volop, maar dat is nog niet gebeurd.
De donoren eisen hun geld terug, maar het zal niet meevallen dit te honoreren.
Geld is een schaars goed.
Over
geld gesproken: een ander al maandenlang durend schandaal is het verdwijnen van
15 miljard Liberiaanse dollars (ca $125 miljoen). De Centrale Bank van Liberia heeft onder de
vorige regering een enorme berg aan Liberiaanse dollars laten drukken door
Crane, een Zweeds bedrijf. De bankbiljetten zijn door Crane geleverd en
vervolgens weet niemand waar de bankbiljetten zijn gebleven. Laat één ding
duidelijk zijn: dit is dus niet tijdens het presidentschap van Weah gebeurt.
Tegelijkertijd heeft zijn regering niet kunnen uitvogelen wat er is gebeurd.
Een Amerikaans bedrijf, Kroll, kreeg de opdracht om het gebeuren grondig te
onderzoeken, maar ook Kroll kon de onderste steen niet boven krijgen, zo
blijkt uit hun rapport.
Na de publicatie van de bevindingen van Kroll is de toenmalige gouverneur van
de Centrale Bank, Charles Sirleaf (inderdaad, zoon van de toen zittende
president) wel onmiddellijk in de boeien geslagen, zonder dat dit overigens met
het rapport in de hand gestaafd kon worden. Het mysterie is nog steeds niet
opgelost en zweeft als een zwaard van Damocles boven het hoofd van de huidige
regering, die door velen ervan wordt verdacht, althans individuen uit de
coterie van Weah, onder één hoedje te spelen met hun voorgangers.
Het
overwerkte verleden van de burgeroorlog
Over
die coterie van Weah gesproken: dat is een andere grote vlek op het blazoen van
Weah. Voor de verkiezingen heeft hij enkele malen luid en duidelijk verkondigd dat
hij het rapport van het Truth and
Reconciliation Committee, de waarheidsvindingcommissie van de begane
misdaden tijdens de burgeroorlog (1990-2003), weer uit een stoffige la zou
halen. En werk zou maken van het opvolgen van de aanbevelingen: vervolging in
laten stellen tegen een aantal met name genoemde personen.
Na de verkiezingen
heeft hij over dit onderwerp gezwegen. Integendeel, hij heeft de steun van senator
Prince Johnson en zijn partij in dank aanvaard om in de 2de ronde
gekozen te worden, terwijl Johnson als notoire warlord bloed aan zijn handen
heeft en al lang achter slot en grendel behoort te zitten. Dat geldt ook voor
enkele andere lieden die hij om zich heen heeft verzameld. De Coalition for Democratic Change die hij
leidde bestond ook uit de National
Patriotic Party (NPP), de partij van Charles Taylor. Warlord en
ex-president die nu een straf van 50 jaar uitzit in een Engelse gevangenis.
Zijn ex-vrouw, Jewel Howard-Taylor, is de aanvoerder van de NPP en werd de running mate van Weah, vicepresident
dus. Ook dit werd door de internationale gemeenschap van donoren zeer kritisch
beoordeeld, al wordt Jewel zelf niets ten laste gelegd. Wellicht om die donoren
wat milder te stemmen leidt de vicepresident een onzichtbaar bestaan, al was
dit droevige lot ook haar voorgangers beschoren. Wel heeft de Liberiaanse BVD
(die schijn te bestaan) enige tijd geleden een gesprek van twee NPP-activisten
afgeluisterd die een aanslag op Weah zouden beramen. Nepnieuws? Enkele weken
geleden werden in de kelder van het kantoor van de president twee zwarte,
gevaarlijke slangen aangetroffen. Nepnieuws?
Overigens
heeft de vertegenwoordiger van de VN in Liberia, Yacoub El Hillo, deze week opnieuw aangedrongen op
het werk maken van de aanbevelingen van het Truth and Reconciliation Committee.
Als de internationale donoren nu eens ook op dat punt één vuist zouden maken,
en hun financiële steun, die ongeveer gelijk is aan de omvang van de
jaarbegroting, daaraan zouden verbinden, zal Weah wel moeten…
 |
| Leren het politieke handwerk onder de knie te krijgen... |
Unification
Day
Gen
nepnieuws is dat op 7 juni een anti-Weah demonstratie van de Council of the Patriots is aangekondigd,
die gesteund wordt door de oppositiepartijen. Zijn partij schoot meteen in een
agressieve verdedigingsstand, maar Weah was na enig twijfelen zo verstandig om
afgelopen dinsdag te spreken met de organisatoren van de demonstratie. Dat was
op een nationale feestdag: Unification
Day. Op deze dag wordt gevierd dat de afstammelingen van de uit de VS
teruggekeerde slaven, nog steeds de elite van het land, samen met de inheemse
Liberianen verenigd zijn in Liberia. Weah koos deze dag niet voor niets. Hij is
de eerst democratisch gekozen inheemse president en kwade tongen (daar heb je
ze al weer) beweren dat de demonstratie vooral op touw is gezet door
gefrustreerde Americo-Liberianen die weer een president uit eigen kring willen.
Het gesprek leverde weinig op, omdat de demonstranten niet wilden onthullen wat
hun eisen zijn, zodat Weah ook niets kon toezeggen.
In
al deze turbulentie was ik een van de trainers op een tweedaagse workshop van dertig
jonge activisten van de vijf grootste partijen. Zij volgen een jaar lang
intensieve trainingen om het politieke handwerk beter onder de knie te krijgen.
Zeer gemotiveerde mannen en vrouwen die fel met elkaar kunnen discussiëren én
lachen. Ze lijken overtuigd van democratische waarden en zien integriteit,
transparantie en verantwoordingsplicht als belangrijke principes voor politieke
partijen. Laten we hopen dat ook in Liberia het gezegde opgaat van de toekomst
en de jeugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten