De zomer komt er aan in Liberia. Zo rond 1 november loopt
het regenseizoen op zijn laatste benen. Af en toe geeft het nog een laatste
krimp met een hevige regenbui, maar dat duurt niet lang. En als de zon weer
schijnt voel je de hitte. Op 1 november, de eerste donderdag van november, was
het Thanksgiving Day.
Deze nationale feestdag is (ook al) vanuit de in de Verenigde Staten
overgewaaid. Het is de dag waarop dank wordt gezegd (traditioneel aan God)
voor de oogst en voor allerlei andere goede dingen. Als je het mij vraagt een
nogal navrante gebeurtenis in een arm land als Liberia. (In de Verenigde Staten
wordt deze dag gevierd op de vierde donderdag in november. In
protestants-orthodoxe kerken in Nederland bestaat de Dankdag voor
het Gewas.)
Er wordt niet gewerkt, de straten zijn uitgestorven, de
winkels dicht en zelfs de altijd levendige straathandel zweeg. Alleen de kerken
zitten vol. Ik was platzak en gelukkig gaf een van de vijf geldautomaten mij
nog wel enig ‘slijk der aarde’ en daarmee kreeg dat ‘thanksgiving’ voor mij
toch ook nog een zekere betekenis.
Met de komst van de zomer verandert ook het fruitaanbod op
straat. Gedurende het regenseizoen zijn er hoofdzakelijk bananen en kokosnoten
verkrijgbaar. Nu betreden langzaam maar zeker de sinaasappels, papaja’s,
ananassen en mango’s weer het straattoneel. Vrouwen met een tafeltje, dienblad
of emmer bieden de vruchten aan, met een baby op de rug of een rondscharrelende
kleuter. De prijzen liggen tamelijk vast, 10 Liberiaanse dollars voor een
banaan of sinaasappel, 150 voor een ananas, 50 voor een papaja enz. (10
Liberiaanse dollars is ca 5 eurocent). Het is wel handig te weten wat die
prijzen zijn, want uiteraard proberen
de dames er meer voor te krijgen als ze merken met een onwetende
vreemdeling te maken te hebben. En dat kun je ze niet kwalijk nemen, want ze
behoren tot de armste groepen.
Het nuttigen van een Liberiaanse, groengele sinaasappel is
overigens wel een belevenis. Desgevraagd schilt de verkoper met een vlijmscherp
mesje de sinaasappel rondom, zodat een dun laagje, makkelijk kneedbare schil
overblijft. Dan onthoofdt ze de vrucht door aan de bovenkant een reep af te
snijden. De kunst is nu het sap met de vingers omhoog te kneden en het
kostelijke vocht uit de bovenkant van de sinaasappel op te slurpen. Een prima
manier om zonder knoeien een sinaasappel te eten!
Over eten gesproken: restaurants zijn er in alle soorten en
maten in Monrovia. Je hebt de chique hotels zoals Mamba Point, Cape Hotel, Royal Hotel en Bella
Casa, waar je prima kunt eten met een main
dish van tussen de 15 en 20 (Amerikaanse)
dollars. Expats, maar ook veel Liberianen uit de –groeiende- middenklasse
vormen de klandizie. Daarnaast zijn er restaurants met een terras aan of boven
zee (Golden Beach, Tides),
met live muziek of dans (Atlantis,
Sajj), op het dak met uitzicht
over het centrum (Bamboo Bar), in een villa-sfeer (Blue House),
Marokkaans, Chinees, Japans, Indiaas enz. Kortom: er is aan veel gebrek in Liberia,
maar niet aan restaurants. Ook niet voor ‘gewone’ Liberianen, die veel buiten
de deur eten. Op straat kun je rijst met vlees of vis eten, dat dan uit een
emmer wordt geschept, en daarnaast zijn er vele huisrestaurants, waar je in de
keuken kunt eten, of je eten halen, want de take-away is hier reuze populair.
De kwaliteit van het eten is heel redelijk en de kaart is
meestal gevarieerd. Liberiaanse gerechten zoals fufu, zoete aardappel en
cassave, rijst met vlees of vis, maar ook pizza’s, pasta’s, kebab’s en salades.
Soms wordt de kaart verrijkt met extra informatie, waarbij niet geschroomd
wordt de eigen nering de hemel in te prijzen. Sam’s BBQ spant wat dat betreft
de kroon. Na een lange zondagse strandwandeling, langs compounds en
sloppenwijken, liepen we terug over de Tubman boulevard, de belangrijkste
verkeersader van Monrovia. In de gloednieuwe Sam’s BBQ streken we neer voor een
snack en lazen tot onze verbijstering hoe gezond het eten van gegrilld vlees
is. De stukjes kolengruis die je binnenkrijgt zouden je longen beschermen tegen
verontreinigde lucht die je inademt. Dat was voor ons een nieuw inzicht!
