De storm die nooit kwam

Het was een rustige week. De stilte voor een grote storm (zie mijn weblog van vorige week). Een storm die nooit kwam. De grote aangekondigde demonstratie tegen het regeringsbeleid, waar kranten weken over berichtten, en waarbij het woord ‘staatsgreep’ regelmatig viel, werd afgelast. De organisatoren voerden deze week eerst een gesprek met de vice-president en daarna met president Ellen Johnson Sirleaf. Waarom de demonstratie door de organisatoren werd afgelast is niet duidelijk. Het inwilligen van hun belangrijkste eis (aftreden van de president) kan het niet zijn, want ze zit nog steeds in het zadel. Of er geld onder de tafel is geschoven, een bericht dat verleden week werd verspreid, is (uiteraard) niet bevestigd. Noch ontkend overigens.

Maar het geruchtenrijke medialandschap neemt daar geen genoegen mee. Donderdag berichtte de Heritage (motto: the truth is our guide) dat de krant in het bezit is van een ‘classified security report’. In dit rapport zou staan dat de demonstratie een dekmantel was voor oud-strijders van de Movement for Democracy in Liberia. MODEL was een rebellengroep uit Grand Gedeh, een county dat tegen de grens met Ivoorkust ligt. MODEL was actief in de burgeroorlog en streed tegen Charles Taylor. Zij behoren tot de Krahnstam, waar ook de in 1990 vermoorde president Samuel Doe toe behoorde. Doe kwam in 1980 als eerste –en tot nu toe enige-  inheemse president via een staatsgreep aan de macht. Veel leden van de Afro-Amerikaanse elite werden toen vermoord. En, nu komt het, de oud-strijders zouden met lede ogen aanzien hoe president Ellen Johnson Sirleaf de ‘zonen en dochters’ van deze elite op belangrijke posities benoemt. Het rapport schrijft voorts, nog steeds aldus de Heritage, dat de Krahn-gemeenschap, zowel in Liberie als in de Verenigde Staten vierhonderd oud-strijders financiert. Tijdens de demonstratie zouden tweehonderd van hen met granaten de gevangenis in Monrovia bestormen, om gevangenen te bevrijden, waaronder veel Krahns.

Masker van de Krahn

In hetzelfde artikel legt de krant deze informatie voor aan politici en bestuurders uit Grand Gedeh. De een noemt het rapport ‘onverantwoordelijk’, de ander spreekt van ‘een berekende leugen’. Zij beklemtonen in koor dat niemand uit Grand Gedeh hier aan mee zou doen want ‘violence no longer has room in the Liberian society’.

Afgelopen vrijdag, op Pray and Faster Day, bleek dat in ieder geval waar te zijn. Er was veel politie op de been bij strategische punten in de hoofdstad Monrovia, maar er gebeurde niets. Een Liberiaanse collega vertelde me dat hij vrijdagmorgen de woordvoerder van de demonstratie met zijn vriendin vredig zag kuieren op Broad Street, de mooiste, met groene midddenberm uitgeruste straat in het centrum. De geschiedenis zal moeten uitwijzen wat de ware aard was van deze gebeurtenis die nooit plaatsvond: een klucht, een drama of een innovatieve methode om geld te verdienen.