Het regenseizoen is aangebroken. Het kan soms uren achter
elkaar regenen. Nou ja regenen, iemand schreef eens dat het water met
containers uit de hemel wordt gestort in Liberia, en daar lijkt het vaak op.
Een mottig regenbuitje kennen ze hier bijna niet. Het is meestal alles of
niets. En als het dan ‘alles’ is komen straten, verhard dan wel onverhard, al
snel blank te staan. Mensen komen niet of te laat op hun werk, de straatverkoop
daalt naar een minimum en de forse paraplu’s van vijf dollar vliegen als warme broodjes de
stalletjes en supermarkten uit. De prijzen van de taxi’s, hét openbaar vervoer
in Liberia, stijgen fors, met name upcountry
waar de wegen vaak heel slecht zijn.
Een aantal keren dat zo’n stortbui van zich liet spreken
zat ik in een vergadering of moest ik een workshop leiden. Onder een metalen,
golfplaten dak. Verder praten heeft dan geen zin.
Juni is het hoogtepunt van het regenseizoen,
dat zo ongeveer van mei tot oktober loopt. Hoewel, als je aan vijf Liberianen
vraagt wanneer het regenseizoen is, krijg je vijf verschillende antwoorden.
YouTube Road Movie, driving in the rain in Monrovia |
Monrovia: natste hoofdstad van de wereld
Liberia bungelt onderaan in allerlei lijstjes die iets zeggen
over welvaart, kwaliteit van het onderwijs, inkomen. Maar Monrovia prijkt op de
9de plaats van plekken op deze wereld waar de meeste regen valt. En
het is de natste hoofdstad ter wereld.
De overige plekken in de Top 10
Annual Rainfall Totals worden ingenomen door een eiland (Yakushima, Japan),
een fjord (Milford Sound, Nieuw Zeeland), of een plaats aan de voet van een
bergrug langs de Pacific (Tutunendo, Columbia). Dit dorp staat nummer 1 op de natte wereldranglijst; het moet
gemiddeld per jaar 13,3 meter hemelwater verdragen. In Monrovia is dat 5,1
meter. En in Nederland is dat 0,85 meter per jaar, dus wie vindt dat ons
kikkerland een erg nat land is, vindt de statistieken niet aan zijn zijde. Ook
niet wat betreft het aantal dagen dat het regent (een regendag haalt al de
statistieken als er 0,1 mm valt): dat zijn er 185 in Nederland en 183 in
Monrovia.
De straat waar wij wonen, na een regenbui |
Huilen in de regen
En nu ik het toch over regen heb: voor wie denkt dat het
in Engeland altijd regent: gemiddeld valt er
daar jaarlijks 0,7 meter regen en dat is
minder dan in Nederland (0,85 meter), zij het dat je er erg natte en erg
droge gebieden hebt. Maar het is een hardnekkig sprookje dat het in Engeland
‘altijd’ regent. Als Anglofiel en veelvuldig bezoeker aan het ‘Kingdom by the sea’ heb ik me daar
altijd aan geërgerd. Hoewel, een van de leukste regenachtige avonden die ik in
een Engelse pub heb doorgebracht was tijdens een lange afstandswandeling (South Downs Way) in oktober. Het was
fraai, zonnig herfstweer. Geen wolkje aan de lucht. Na de tent opgeslagen te
hebben in een weiland bij Midhurst bezochten we een pub, waar een tamelijk
bejaarde hippie zijn plaatjes-draai-avond had. Het was nog in het pre-CD
tijdperk. Als thema had hij ‘rain’ genomen, waarschijnlijk in de
veronderstelling dat het wel zou regenen. En dus draaide hij de prachtigste popsongs: Crying in the rain (Everly Brothers),
Walking in the rain (The Ronettes), Rain (Beatles), Early Morning Rain (Gordon Lightfoot) enz. De schatkamer van de
popmuziek kent een ongelooflijk aantal liedjes over de neerslag, als metafoor
voor liefdesverdriet. De discjockey had er reuze pret in dat zijn keus zo op
prijs werd gesteld en toen we ook nog het stadium van de 45-toeren verzoeknummers
bereikten, was het helemaal dolle pret met een poppubquiz avant la lettre.
Broccoliveld
In Liberia heb ik geen kunstzinnige vertaling van het
regenseizoen kunnen ontdekken. Liberianen weten niet beter, verdragen het
lijdzaam en weten dat de zon altijd weer gaat schijnen. Ook tijdens het regenseizoen
en zeker er na. Het land is bedekt met tropisch regenwoud, waar veel rivieren
door heen meanderen, en als je er over
heen vliegt lijkt het één grote broccoliveld. De vele regen maakt het land
groen. En deels ook wel vruchtbaar, hoewel dat niet vanzelfsprekend is. Door
houtkap, erosie en verzilting wordt de
van oorsprong vruchtbare bovenlaag van de Liberiaanse aarde steeds meer
aangetast, daarbij geholpen door de zware regenval die de vruchtbare
componenten steeds dieper de bodem in spoelt.
Smile, it’s raining
Maar het vele water kan ook voordelen brengen. De
voorraad zoet water in de Afrikaanse bodem is gigantisch. Als de voorspellingen
uitkomen dat er in de nabije toekomst in delen van de –ontwikkelde- wereld een
nijpend tekort aan zoet water zal ontstaan, zijn die voorraden het ‘witte goud’
van de toekomst. En slimme, innovatieve ondernemers zien het vele water als een
kans, Zij wijzen er op dat water onmisbaar is voor het leven op aarde en dat
een goed beheer van het vele Liberiaanse water kansen biedt voor een
economische ontwikkeling.
‘Liberia needs a
solution. Lack of potable water leads to lack of productivity. Sickness due to
water-born diseases and ailments like diarrhea, cholera, and typhoid account
for missed days of productivity in both the primary person, but also the family
member. The fact that an average liberian woman spends three hours per day
collecting and hauling water is a further detriment to productivity. Liberia is
in a spiral of poverty, and without access to clean water, time to be
productive, and health, the country is destined for a slow road to recovery. It
is time for a big move.
Enter a new way of
thinking; and system of water management that will make Liberia the shining
example in West Africa. The system is a “first mover”, multi-times green
technologies, and is the fastest, most efficient way to assist Liberia out of
poverty.’
Aldus African Rain
Liberia, een water management bedrijf dat zijn Facebookpagina ‘Smile, it’s raining’ noemt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten