Enkele weken geleden schreef ik in mijn blog onder de titel ‘Angst en Afkeer in Liberia’ over toegenomen
spanningen in Liberia naar aanleiding van de dood van Harry Greaves. Greaves
was ex-directeur van de Liberiaanse Petroleum Maatschappij, een staatsbedrijf,
en een geharnaste criticaster van belangrijke politieke onderwerpen die hoog op
de agenda van de regering staan. Zijn lichaam werd drie weken geleden onder
verdachte omstandigheden ontzield aangetroffen op het strand van Monrovia.
Meteen werden van alle kanten verdachtmakingen geuit tegen de regering van
president Johnson-Sirleaf. Er werd snel een Amerikaanse patholoog-anatoom ingevlogen,
de Amerikaan Thomas Bennett, die binnen twee dagen rapporteerde dat Greaves
verdronken was en dat de sporen van geweld na zijn dood waren ontstaan. Maar al
even snel doken berichten op dat deze Bennett in eigen land omstreden was. De
politie haastte zich op te merken dat rechercheonderzoek zal plaatsvinden om de
ware toedracht boven tafel te krijgen. Vervolgens gaf Simeon Freeman, leider
van de oppositionele Movement for
Progressive Change, een persconferentie waarin hij wist te vertellen dat de
regering van Liberia een dodenlijst van tien belangrijke politici had
opgesteld, waaronder hijzelf. Freeman werd gesommeerd op het politiebureau te
verschijnen, maar dook onder, waarschijnlijk in het buitenland, en is sindsdien uit het nieuws verdwenen.
 |
| (Infographic FrontPage Africa) |
Campaigners for Change
Omdat er na deze verwikkelingen een week lang geen nieuws
werd vernomen van de zijde van de regering over de kwestie, organiseerden studenten onder het motto ‘Campaigners
for Change’ op 22 februari een bijeenkomst voor de ‘Temple of Justice’, het gerechtsgebouw van Liberia. Namens hen
legde de ‘rights activist’ Vandalark
Patricks een verklaring af, waarin hij de regering van doofpotpraktijken
beschuldigde, een onafhankelijk, diepgaand onderzoek eiste en een
massademonstratie op 11 maart aankondigde voor het gebouw van UNMIL (de
vredesmacht van de UN) om de UN-peacekeepers te verzoeken Liberia nog niet
verlaten, zoals nu voorzien is in juni van dit jaar. Patricks werd de dag erop in
de kraag gegrepen en achter slot en grendel gezet, beschuldigd van ophitsing en
criminele belastering van de regering. En toen waren de poppen echt aan het
dansen. Het regende over en weer van beschuldigingen. De journalistenbond kwam
uiteraard op voor de vrijheid van meningsuiting, oppositionele partijen
bekritiseerden onomwonden de arrestatie.
Weinig zachtzinnige politie
Maandag 29 februari organiseerde
een coalitie van studentenorganisaties en de jongerenorganisaties van drie
oppositiepartijen (Congress for Democratic Change
- CDC, All Liberian Party – ALP, en
de Movement
for Progressive Change - MPC) een demonstratie voor de vrijlating van Patricks,
wederom voor de ’Temple of Justice’. De
doorgaans weinig zachtzinnige politie was snel ter plaatse: het politiebureau
ligt, evenals de Universiteit van Liberia, en de parlementsgebouwen, om de hoek
van het gerechtsgebouw. De politie liet het traangas en de gummiknuppels niet
onaangeroerd en de demonstranten begonnen met stenen te gooien. Het verkeer in
de hoofdstad lag voor enige uren stil.
Een dag later werd Patricks tegen een borg van een kleine
3000 dollar vrijgelaten. Bij zijn vrijlating kondigde hij opnieuw de
demonstratie op 11 maart aan, waarbij uiteraard de gebeurtenissen van de
afgelopen week het gelijk van de demonstranten lijken te bevestigen. Liberia is
nog steeds een uiterst fragiele staat. De politie, noch de regering is in staat
om op een verstandige manier maatschappelijke onrust te kanaliseren. Kritiek op
het regeringsbeleid wordt al snel als opruiing en crimineel gedrag bestempeld.
Patricks beschuldigde de politie er ook van hem in de zes dagen dat hij in de
cel moest doorbrengen fysiek en psychisch gemarteld te hebben.
Juridisch bekeken is de kwestie niet afgehandeld. De
rechtszaak moet nog plaatsvinden, al heeft zijn advocaat een uitgebreid verweer
naar de rechtbank gestuurd met als boodschap dat de zaak geseponeerd moet
worden, aangezien de actie van de politie tegen Patricks geen enkele wettelijke
basis heeft.
 |
| Vandalark Patricks |
Actie coördinator
Politiek bekeken is de kwestie ook nog niet afgehandeld.
Omdat de grootste oppositiepartij, de Congress
for Democratic Change (CDC), mede-organisator was van de demonstratie werd
partijbestuurslid Mulbah Morlu dwingend gevraagd om op het politiebureau tekst
en uitleg te geven. Morlu is verantwoordelijk voor ‘operaties en mobilisatie’
van de CDC, zeg maar de actie coördinator van de partij, zoals wij die vroeger
bij de PSP hadden, een functie de helaas bij GroenLinks is geschrapt (wie de
memoires van Femke Halsema leest, begrijp waarom). En zo verscheen afgelopen
donderdag een stoet van CDC-voertuigen, met activisten, partijbestuursleden en parlementariërs,
inclusief partijleider en senator George Weah, ten politieburele om Morlu af te
leveren. Een min of meer ludiek actie, die de politie enigszins in hun hemd
zette en bij voorbaat het ‘verhoor’ van Morlu tot een farce maakte.
 |
| Mulbah Morlu spreekt met de pers tijdens de demonstratie op 29 februari |
Persconferentie
De Liberty Party heeft inmiddels aangekondigd dat de
wetgeving inzake ‘ophitsing en belediging’ moet worden aangepast om de vrijheid
van meningsuiting te garanderen. Kandidaat voor de komende
presidentverkiezingen (2017) Benoni Urey, de rijkste man van Liberia, vriend
van Charles Taylor, eigenaar van de mobiele telefoon provider LoneStar en
leider van de All Liberian Party die
de demonstratie mede organiseerde, hield afgelopen vrijdag een persconferentie.
Hij stelde, niet gespeend van enig eigen belang, na gerefereerd te hebben aan
de dood van Greaves. ‘Adding to the
simmering tension is the recent arrest of Vandalark Patricks on criminal libel
and sedition charges based upon laws from our dark past. The arrest clearly
shows the hypocrisy of the Ellen Johnson Sirleaf Administration, which was
hailed internationally for signing the Table Mountain Declaration,” (Deze -Afrikaanse- verklaring beoogt de decriminalisering van de vrijheid van
meningsuiting.)
Vele krantencommentaren wijzen erop, zoals dat van ‘The News’,
dat de gebeurtenissen van de laatste weken het gevaar in zich houden dat
Liberia afglijdt in een afgrond van gewelddadige conflicten en dat, als de
UNMIL niet een stevig mandaat krijgt tot de verkiezingen (in 2017), het land in
chaos ontaardt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten