Deze week organiseerde NDI een policy seminar over GRB. En aangezien het organiseren van die seminars een van mijn belangrijkste taken is, was het een drukke, maar gelukkig ook leuke en zinvolle week. De bedoeling van zo’n seminar is om parlementariërs over belangrijke onderwerpen te laten discussiëren met de regering en groepen uit de samenleving. Om op die manier hun rol als volksvertegenwoordiger, wetgever en controleur van de regering beter te kunnen vervullen.
Het seminar werd gecombineerd met de installatie van de Women
Caucus, het overleg van vrouwelijke
parlementariërs: welgeteld veertien van de 103 representatives and senators. Deze mooie combinatie van twee events was voor de president van Liberia, Ellen
Johnson-Sirleaf, reden genoeg om op het seminar als key-note speaker op te treden. Het was voor het eerst dat de
president aanwezig was bij een NDI-activiteit.
Maar dat hebben we wel geweten... Omdat het volgens
Liberiaanse politieke etiquette ongepast is te beginnen als de president nog
niet aanwezig is, startten we veel te laat. De president moest namelijk door
een demonstratie van partijgenoten heen, die haar het partijlidmaatschap wilden
ontnemen, omdat ze drie zonen in hoge functies heeft benoemd bij resp. de
nationale bank, de nationale oliemaatschappij en de veiligheidsdienst. Het
woord nepotisme is hier de laatste tijd
veel gebezigd.
Hand op de bijbel
Het seminar werd gehouden in de joint chamber
van House en Senate, de grootste zaal van het parlementsgebouw. En dat
was maar goed ook, want er waren zo’n 150 mensen. De binnenkomst van de
president ging gepaard met trompetgeschal en gejuich.
Nadat de Women Caucus
was geïnstalleerd, met hun hand op de bijbel, kon het seminar beginnen. De
president, een makkelijk spreekster, hield een aardig verhaal en verdedigde,
zoals te verwachten, het GRB-gehalte van de begroting.
De meeste overige sprekers maakten daar min of meer gehakt
van.
Jacinta Muteshi |
De begroting van Liberia voldoet in het geheel niet aan die
GRB-eisen. En dan gaat het niet alleen om de begrotingstechniek, maar juist en
vooral om het gebrek aan gerichtheid op het oplossen van sociale noden.
Dat was het thema van een andere spreker, senator Coleman,
een arts van huis uit. Hij verweet de regering laksheid en het negeren van
internationale verdragen. Hij gaf prangende voorbeelden van het tekort schieten
van de begroting om de hoge kindersterfte aan te pakken of
vaccinatieprogramma’s te financieren volstrekt onvoldoende. In de zaal, waar
veel vrouwen(organisaties) en studenten aanwezig waren, werd instemmend op de
kritische noten gereageerd.
Warme woorden
Warme woorden
Omdat zo’n seminar alleen de start kan zijn van het
agenderen van GRB hadden we Jacinta Muteshi gevraagd om niet alleen voor haar
inleiding op dat seminar vanuit Kenia te komen overvliegen. In de dagen daarna
gaf ze in totaal vier workshop aan leden –en hun staf- van afzonderlijk Huis en
Senaat, aan beleidsambtenaren van ministeries en aan vertegenwoordigers van
maatschappelijke organisaties. Daar bleek een grote behoefte te bestaan aan
meer praktische kennis van de manier waarop GRB ingevoerd kan worden. Want
gelukkig zijn er veel Liberianen die de enorme armoede willen bestrijden.
Al naar gelang de doelgroep paste ze haar programma aan. Met
als vast onderdeel een samenvatting van de begroting, opgesteld door het
Ministerie van Financiën, waaruit overduidelijk bleek dat er nog een lange weg
is te gaan eer de begroting GRB-proof
is. De wil is er bij de regering
–op papier- overigens wel. In het ‘Gender Policy Paper’ van een paar
jaar geleden worden er warme woorden aan GRB gewijd. Met het seminar is er
hopelijk nu een stap vooruit gezet. Maar vele stappen zullen nog moeten volgen
om van Liberia een land te maken dat zijn hulpbronnen benut om armoe en sociale
achterstelling uit te bannen.