Deze week was een bijzondere week in Monrovia.
De hoofdstraten waren afgezet, schamele huisjes en winkeltjes langs deze
straten gesloopt, de eerste vijftig meter van de zijwegen geasfalteerd, straatverkopers
naar achterafbuurten gedirigeerd en vrolijk wapperende vlaggen aan
lantaarnpalen en bomen geknoopt. De reden? Een bijeenkomst van het High-Level Panel of Eminent Persons
(HLP) on the Post-2015 Development Agenda
van de Millennium Doelen van de Verenigde Naties. Deze HLP moet de politieke
aandacht voor het realiseren van die doelen levend houden. Het panel bestaat
uit 27 personen, veelal ministers, diplomaten maar soms ook een buitenbeentje
zoals Paul Polman, de baas van Unilever die
Nederland vertegenwoordigt. Toch weer typisch dat Nederland door een
multinational wordt vertegenwoordigd, terwijl Turkije de burgemeester van
Istanbul stuurt, Zweden de minister van ontwikkelingssamenwerking en India een
professor in ontwikkelingseconomie. Het driekoppig voorzitterschap bestaat uit
de Britse premier Cameron en de presidenten van Indonesie (Yudhoyono) en
Liberia (Sirleaf Johnson). De agenda is vrij vaag: ‘het slechten van barrieres
om tot economische transitie te komen’. Het resultaat van het Panel moet een
rapport aan de secretaris-generaal van de VN zijn met aanbevelingen wat er
allemaal nog moet gebeuren om die Millennium Doelen te bereiken. Het is een
raadsel wat er nu precies gebeurde tijdens die bijeenkomst, maar de PR-machine
van de regering draaide op volle toeren om de Liberianen te doen geloven dat
Liberia nu definitief was toegetreden tot de belangrijke landen op deze aardbol.
En dus moest Monrovia omgetoverd worden tot een welvarend ogende stad. Althans
langs
 |
| Ook deze kleermaker moest wijken voor het Panel |
de route waar dit HLP en hun gevolg zich bewogen. Die Millennium Doelen
zijn op zich natuurlijk prima. En het is hard nodig dat met –hopelijk-
kritische rapportages de tussenbalans wordt opgemaakt. Maar het blijft toch een
vreemde zaak dat een hele kermis wordt opgetuigd voor een bijeenkomst waar
naast champagne en kaviaar toch vooral hoffelijkheden en platitudes worden
geserveerd. Sirleaf Johnson hield een toespraak bij de opening van de
bijeenkomst waarbij ze niet ten onrechte opmerkte dat water en sanitair vaak
wordt gezien als een resultaat van ontwikkeling, terwijl het een motor is voor
economische ontwikkeling en belangrijk bijdraagt aan het terug dringen van de
armoede. Het is alleen zo jammer dat in haar eigen beleid daar tot nu toe
helemaal niets van te merken is. Zoals in het vorige weblog beschreven,
probeer ik in het NDI-programma het onderwerp sociale huisvesting op de agenda
van het parlement te krijgen. En daarmee de regering te bewegen eindelijk eens
een begin te maken met de aanpak van de erbarmelijk slechte situatie waarin het
grootste deel van de bevolking woont.
Honderden huizen gesloopt
Schrijnend is dat de komst van het panel wordt
aangegrepen om het decor van de stad zo op te poetsen. Vlaggen OK, maar dat er
rücksichtslos honderden krotten zijn gesloopt, waarbij de weinige bezittingen
van de bewoners nietsontziend zijn vernield, en de verdreven bewoners geen
enkel alternatief wordt geboden, is een schande van de eerste orde.
Onaangekondigd trokken bulldozers als reuzen verdelgers enkele weken door de
stad om grote schoonmaak te houden. De National
Slum & Squatter Communities of Liberia (NASSCOL) tekende fel protest
aan tegen deze ‘indiscriminate demolition
excercises’. In een verklaring stelt de NASSCOL dat ze niets tegen
ontwikkeling heeft, maar dat de overval van de bulldozers op de huizen een daad
is die het verstand te boven gaat. De regering wordt er van beschuldigd het
recht op eigendom op harteloze wijze te verkrachten en er bewust op uit te zijn
de krottenwijkbewoners te straffen, omdat ze verantwoordelijk worden gesteld
voor misdrijven, drugssmokkel en besmettelijke ziektes. In de verklaring, die
is gepubliceerd in het dagblad ‘The
Inquirer’, roept de NASSCOL de community's op om vreedzaam te reageren en
te werken met ‘hands that can feel, eyes that can see and ears that can
listen’. Maar niet alleen dat. NASSCOL heeft de Green Advocates in de armen
genomen om te kijken wat er gedaan kan worden de belangen van de bewoners van
sloppenwijken te behartigen.
Een criminele samenzwering?
 |
| Het kantoor van de Liberiaanse Persunie |
De echte problemen
Er werd ook een alternatief Panel
georganiseerd door verschillende civil
society organisations onder het motto The
People’s Forum, waarin de deelnemers zich bogen over ‘de echte problemen
die Liberianen bezig houden’. Thomas Nah, directeur van het Center for
Transparency and Accountability (CENTAL), bekritiseerde het beleid van de regering
dat niet gericht is op het bestrijden van armoede en corruptie, maar zich
vooral bezig houdt met infrastructuur en de uitverkoop van de natuurlijke
hulpbronnen. ‘Ons land is erg rijk, we hebben ijzererts, regenwouden, goud en
diamanten. Maar we kunnen onze kinderen niet naar een fatsoenlijke school
sturen. We kunnen mensen geen fatsoenlijke huisvesting bieden. De 150 mensen
die het Forum bezochten zagen een optreden van de hip-hop ster Takun J., die,
zoals hij in een interview in het dagblad ‘Frontpage’ vertelde, ook al eens was
gearresteerd, omdat hij in een van zijn liedjes de corruptie bij de politie
hekelde. ‘Ik ben geslagen en in de gevangenis gestopt omdat ik over de kwalen
van deze samenleving spreek’. De
voorzitter van de Liberiaanse Pers Unie, Peter Quaqua, sprak het Forum ook toe:
‘de mensen die wij de leiding van dit land hebben gegeven zijn verantwoordelijk
voor de problemen waarmee we kampen (...) verkwanselen onze natuurlijke
rijkdommen (...) zijn niet in staat voor goed water te zorgen of voor goede
gezondheidszorg, zodat moeders niet meer in het kraambed hoeven te sterven’.
Eergisteren, zaterdag, gingen het High Level of Eminent Persons weer
huiswaarts. Hopelijk levert het wat op. Het heeft in ieder geval de nodige stof
doen opwaaien, pennen in beweging gebracht en daarmee de Liberianen een beetje
bewuster gemaakt van de veranderingen die nodig zijn.
