Kinderen kunnen eindelijk eens een boek lezen!

Mijn vrouw Jacq werkt, als ze in Liberia is, in de A. Glenn school, een openbare Elementary en Junior High school aan het eind van de 12^de staat, die uitkomt in een slum. De lagere school ligt vlak bij het moeras. Er is geen elektra, geen stromend water. Toen ze er voor het eerst kwam waren er geen leermiddelen. Er zaten 60 kinderen in een klas en het enige wat de onderwijzer ter beschikking stond was een krijtje en een bord. Ze begon met het opzetten van een bibliotheek, die inmiddels op volle toeren draait. Daarna begon ze aan een bibliotheek voor de junior high die even verder op in de wijk ligt. Hieronder haar verslag.

De Junior High bibliotheek

Deze weken ben ik dagelijks bezig de tweede  bibliotheek op te bouwen. Ditmaal in het andere gebouw, daar zit de Junior High in, vergelijkbaar met onze eerste drie jaren van de middelbare school. Maar hier kunnen ze zomaar 21 zijn in de eerste klas.

Deze week vertelde ik aan een aantal kinderen in de bibliotheek dat het land waar ik vandaan kom de helft is qua grootte van Liberia en 16 miljoen mensen heeft. Zij hebben er 4 miljoen. Wauw, is de reactie. Zoveel mensen en toch een rijk land? En hebben jullie ook zinken huisjes? Ik heb een wereldkaart gekocht. Als ik Europa aanwijs met daarin heel klein Nederland dan knikken ze. Maar ik zal de komende week eens vragen of ze de werelddelen kunnen aanwijzen.

Waar ligt Nederland?

Ik kocht ook posters voor in de bibliotheek van Afrika, Liberia, Monrovia en de Human Body. Groot succes. Geen enkele klas heeft enig visueel materiaal. En aangezien ze ook geen boeken hebben, alleen de pratende leraar met een krijtje voor het bord, zien ze alleen de wereld om zich heen en soms tv in hun buurtjes met daarop vooral  Afrikaanse soaps.

Dus hoe schets ik de verbazing van de leerlingen deze week toen er stapels tweede hands boeken binnen kwamen. Atlassen, grote boeken over de natuur, boeken over Rembrandt, Gaugin, Leonardo da Vinci, veel science boeken. Science is een breed begrip. Maar al gauw bleek dat ze als pubers meteen de pagina’s met uitleg over seks gevonden hadden.   

Nog niet open, maar...

Deze tweede bibliotheek is eigenlijk nog niet open, want we hebben geen bibliothecaris. Ik probeer er druk achter te zetten dat die er komt. De leerlingen komen al binnen, vooral in de pauzes. De leraren hadden hier eerst hun lounge: een grote tafel en twee banken. Die heb ik naar boven verplaatst omdat hier tralies voor de ramen zitten. Dan is de kans dat er ’s nachts boeken verdwijnen toch kleiner. Ramen met glas  zijn er nergens, het is hier altijd warm. 

Kasten bouwen en schilderen

Nu zijn we open als ik er ben. De schooltimmermannen bouwen kasten. De boeken zijn vies, dus die maken we schoon. Ik probeer indelingen te maken die bij de Junior High passen. Van de week kocht ik een groot kleed, net als in de eerste bibliotheek. Daar kunnen heel veel kinderen op zitten lezen. Ik laat een bank maken langs de hele breedte van het lokaal. Twee deuren heb ik tot tafels laten verbouwen. Stap voor stap, we komen er wel. 

Kastdeur wordt tafel

Gisteren op zoek naar dikker papier om de eerste leenkaarten te gaan printen. Dat wordt een gewaagd experiment: een boek mee naar huis geven. We beginnen maar met  de meest geïnteresseerde leerlingen. Ze moeten de afspraken voor het lenen ondertekenen. Ik twijfel om de ouders te laten ondertekenen. Krijgen we de leenkaart dan nog terug? Of meteen verfrommeld en gescheurd? De meeste ouders kunnen niet lezen en schrijven. Dan maar alleen de kinderen laten tekenen en de kaart in de bibliotheek bewaren. 

Ook kocht ik een boek om de uitleningen aan de leraren te noteren. Die zullen ook moeten tekenen voor alle boeken die ze meenemen. Ik hoorde en zag gebeuren dat leraren in de Elementary school boeken stelen. Van sommige boeken hebben we er heel veel. Maar dat wil niet zeggen dat ze aansluiten bij het lesprogramma. Ik moet nog zien dat de leraren die boeken gaan gebruiken. Maar de leerlingen vinden alles interessant. Elizabeth, de bibliothecaris van de Elementary, heeft Afrikaanse lappa’s gekocht,  stof om gordijnen te maken in beide bibliotheken. Buiten de gebouwen is het een stoffige, zanderige bende. Dus als we nu ’s nachts de gordijnen dicht kunnen doen, dan scheelt dat de helft van het stof die elke dag binnenwaait, hopen we.  Bij de grote firma City Builders ben ik gaan bedelen om materiaal. Die wilden een formele brief, OK. Dat leverde uiteindelijk vijf grote platen hout op, spijkers, schuurpapier en houtlijm. Prachtig. Daar bouwen de timmermannen goede kasten van. Maar helaas geen verf. Dus nu kocht ik alvast twee blikken verf om de kasten te schilderen. Lekker hard fel groen. En een rood kleed op de grond. Elke zondag alweer zin in maandag, met vallen en opstaan verder bouwen. 

Rechte planken zagen

Een aantal leraren kwam me vertellen dat ze een privéschool hebben. Of ik daar ook een bibliotheek wil komen bouwen. Je snapt al niet hoe dat kan, ergens fulltime lesgeven en een school runnen. Is dat om aan te verdienen? Ik laat me er niet mee in. Eerst de openbare scholen in Monrovia. Het hangt er van af hoe lang we hier nog zijn, maar na deze school zijn er nog 21 te gaan. Ik moet nodig een keer gaan kijken bij andere scholen, sommigen schijnen wel een bibliotheek te hebben. Maar niet georganiseerd wordt me verteld.

Ook op zaterdag open

Op zaterdag is de bibliotheek in de Elementary nu al 4 weken open geweest. Om en om zijn Emmanuel of Elizabeth met een leerling daar aanwezig van 9 tot 1. Maar ik hoor dat ze telkens pas om 3 uur dichtgaan. De kinderen willen niet weg. Tot nu toe komen er ca 25 kinderen op zaterdag. Van het budget betaal ik Elizabeth en Emmanuel $4 per keer en de leerling $1. Zolang als het kan. 

Van jullie bijdragen kan ik dit mede allemaal opzetten. Dank, dank, dankJ

Alles is welkom en wordt goed gebruikt.

Bijdragen voor de bibliotheken op banknr. 707112036 van J. Turel, o.v.v. A. Glenn bibliotheken