Deze week is de strijd om het presidentschap van Liberia
losgebarsten. Er hebben zich twintig kandidaten gemeld, maar de meeste media en
analisten gaan ervan uit dat er zes kanshebbers zijn om de tweede ronde te
halen. Want dat een kandidaat in de eerste ronde al meer dan 50% haalt, wordt
uitgesloten geacht.
Die zes kandidaten zijn: vice-president Joseph Boakai, die voor de Unity Party (UP) het stokje van de huidige
president Ellen Johnson-Sirleaf na 12 jaar probeert over te nemen. Zijn grootste uitdager
is oud-voetballer George Weah, leider
van de oppositionele Coalition for Democratic Change (CDC). Benoni Urey van de vorig jaar door hem
opgerichte All Liberian Party (ALP), en naar verluid een van de rijkste mannen
van Liberia, heeft zich ook in de strijd geworpen. Oudgediende Charles Brumskine van de Liberty Party (LP)
is ook weer van de partij, evenals in 2005 en 2011. Verrassende nieuwkomer is Alexander Cummings, een voormalige
CocaCola-bons, van het Alternative National Congress (ANC), een afsplitsing van
de CDC. En de zesde kanshebber is Joseph
Mills Jones, voormalig directeur van de Liberiaans staatsbank, die ook al
een partij heeft opgericht: MOVEE, dat staat voor Movement of Economic
Empowerment.
Alexander Cummings (ANC) |
Eén vrouwelijk kandidaat
Deze zes heren moeten voor 10 oktober proberen de Liberianen
ervan te overtuigen juist op één van hen te stemmen. Dat gebeurt met het plakken van talloze
affiches en het houden van rally’s waarbij de kandidaat, omstuwd door honderden
opgetrommelde supporters (met T-shirt en petje), dorpen en steden bezoekt,
handen schudt en een kort praatje houdt. Verder wordt er veel radiozendtijd aan
hen besteed en staan de kranten, die overigens kleine oplagen hebben (zo rond
de vier- tot vijfduizend), er vol van. De afgelopen week is er voor het eerst
een debat gehouden, wat blijkens de opgetogen reacties nooit eerder is voorgekomen.
Eigenlijk zijn er twee debatten gehouden, zij het dat de
eerste een valse start was. Vorige week zondag waren alle kandidaten
uitgenodigd voor een debat in Ganta, de hoofdstad van de provincie Nimba, ver
weg van Monrovia. Veel presidentskandidaten waren aanwezig, maar de Grote Zes
hadden zich eendrachtig afgemeld. Het debat ging echter wel door, en volgens
krantenverslagen hadden de kansloze kandidaten goede, inhoudelijke verhalen.
Onder hen was ook de enige vrouw, Macdella Cooper, een goede bekende, die opkomt
voor jongeren en vrouwen. Zij is de favoriete kandidaat van de voor mij onbekende,
en tamelijk bizar overkomende website en tijdschrift IsraelDefense.
Macdella Cooper |
George Weah schitterde
Afgelopen vrijdag was dan het eerste echte debat tussen de
zes kanshebbers in de Town Hall van Paynesville, een voorstad van Monrovia. Althans
nu kwamen er vier opdagen. Mills Jones koos ervoor om elders in het land
campagne te voeren en… senator George Weah schitterde door afwezigheid. Hij was
in Togo en schudde de hand van de president aldaar, zo valt op zijn Facebookpagina te zien.
De vier die wel aanwezig waren, mochten in rondes van drie
minuten hun licht laten schijnen over uiteenlopende onderwerpen als de staatsbegroting, landbouw, veiligheid, corruptie, jeugdbeleid, geweld tegen vrouwen en
de noodzaak van een vreedzame ontwikkeling in het door burgeroorlogen
(1990-2003) gemankeerde land.
Het evenement werd alom aangekondigd als het Liberia’s Presidential Debate, maar het
was helemaal geen debat zoals wij dat kennen. Het was een spel van vraag en
antwoord tussen de gespreksleider en een kandidaat. De kandidaten traden niet
tegen elkaar in het strijdperk. Opvallend was ook dat ze nauwelijks kritiek op
elkaar hadden, of op het beleid van de huidige president. In de Liberiaanse
context wordt dat vooralsnog als een positief punt gezien. Expressief geuite
meningsverschillen zouden al snel kunnen ontaarden in scheld- of nog erger
vechtpartijen, zoals af en toe in het parlement gebeurt. Het vreedzame karakter
van de campagne staat vooralsnog voorop bij alle betrokkenen.
George Weah met zijn running mate Jewel Howard-Taylor |
They told you lies at the debate
De verhalen van de zes kandidaten stonden dan ook bol van wensen,
zonder dat de meesten zich er druk over maakten hoe dat allemaal betaald kan
worden uit het (huidige) staatsbudget van rond de 600 miljoen dollar. Zie hier het verslag van Frontpage Africa.
Het debat werd in het hele land uitgezonden door de vele
radiostations die Liberia rijk is. En daarna is er in de praatprogramma’s nog lang
over doorgepraat. Wat ik daaruit heb gedestilleerd, is dat Cummings (ANC) toch
als de beste werd beschouwd, omdat hij zeer inhoudelijk en beredeneerd zijn
punten maakten. Urey (ALP) kreeg het meeste applaus door zijn krachtige, populistische
verhalen. Een radioanalist vergeleek hem al met Trump. Boakai (UP) en Brumskine
(LP) werden het minst geprezen. Wellicht betalen zijn de tol voor hun te lange
aanwezigheid in de Liberiaanse politiek.
En George Weah? Hij sprak, eenmaal terug in het land, zijn supporters toe met de nu al historische woorden: ‘They
told you lies at the debate’. Tsja, zegt iedereen nu, dan had je er maar bij moeten
zijn. Frontpage Africa verklaarde zijn afwezigheid als volgt: ‘Political pundits say Weah failed to attend
the debate because he lacks the intellectual ability to articulate the various
topics which were stated in the invitation letter to the debate.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten