Deze week kreeg de kwestie een waardig
vervolg. Beide dames dienden, in de week van de Internationale Vrouwendag, hun
ontslag in. Uiteraard was alles van te voren door de drie vrouwen besproken wat
de beste uitweg was uit deze penibele situatie. De president heeft er geen
belang bij het parlement dwars te zitten. Haar relatie met het Huis is toch al
niet al te best. In juni heeft ze de Honorables
weer nodig om de staatsbegroting goedgekeurd te krijgen. Tegelijkertijd kan ze
beide door haar benoemde vrouwen niet als een baksteen laten vallen. Wel maakte
ze een subtiel onderscheid. In een reactie op het ontslag van Kpaan bedankte ze
haar voor de bewezen diensten en wenste haar veel succes met haar toekomstige
inspanningen.
(Foto: FrontPage Africa) |
Het ontslag van Broh, de burgemeester van Monrovia, beroerde haar
meer. Zij roemde haar dynamiek, integriteit en toewijding. Volgens de president
laat ze onuitwisbare sporen in de hoofdstad na met haar uitzonderlijke optredens, zoals het opleuken van het centrum (door het slopen van krotten en het
wegjagen van straathandelaren, LP) en het ommuren van een begraafplaats. Om
haar de volgende dag te benoemen tot directeur van het ‘Project Implementation Unit of the Omega Village Project’. Vraag me
niet wat dat is, maar ongetwijfeld zal Broh zich ook hier laten kennen als een
olifant die door de porseleinkast wandelt, wat overigens niet altijd een
negatieve eigenschap is.
Een dag na het aanvaarde ontslag kwam een
vierde vrouw in de publiciteit De ambassadeur van de VS, Deborah Malac,
betitelde in een verklaring het ontslag van Broh als 'ongelukkig'. Zij noemde
Broh een onvermoeibare ‘agent of change’
en benadrukte dat een levendig debat een belangrijke rol speelt in een
effectieve democratie en verschillen van inzicht overbrugd moeten worden door
verantwoord overleg.
Tegen
het zere been
Het hoeft geen betoog dat de verklaring van de
Amerikaanse ambassadeur tegen het zere been was van het Huis. Vooral, omdat ze
een punt had. De reactie van het Huis om beiden dertig (!) dagen gevangen te
willen zetten, was wel een heel vrije interpretatie van het grondwetsartikel
dat het parlement passende maatregelen mag nemen als het in de uitvoering van
zijn taak wordt tegengewerkt. De voorzitter van het Huis was ‘teleurgesteld’ over
de verklaring van de ambassadeur. Anderen reageerden minder omfloerst, zoals
het militante kamerlid Acarous Gray, die een tijd geleden in een
guerillacostuum op een persconferentie verscheen om zijn argumenten kracht bij
te zetten. Hij beweerde dat het onacceptabel is een individu te steunen in een
land dat nog steeds bezig is zijn instituties en infrastructuur weer op te
bouwen.
Parlementariër Acarous Gray tijdens een persconferentie |
Een ander kamerlid, Tingban, vond de reactie van de ambassadeur indruisen
tegen de positie van de VS in de wereld: een kampioen van democratie en
tolerantie. Een derde kamerlid, zoals geciteerd in de Daily Observer, voorzitter van de Buitenlandse Zaken commissie
Fahnbulleh, meende dat de ambassadeur op persoonlijke titel had gesproken en
niet namens de Amerikaanse regering. Volgende week debatteert het Huis over deze
kwestie, het is de vraag of betere argumenten dan de hiervoor genoemde over
tafel zullen gaan.
‘Slept
with or loved’
Maar er kwamen nog meer vrouwen in het nieuws.
Gisteren, Internationale Vrouwendag, kopte de New Democrat met chocoladeletters op de voorpagina ‘Ex-Police Chief Convicted’. Het betreft
Beatrice Brown, die ervan beschuldigd wordt $199.000 verduisterd te hebben, geld
dat bedoeld was om uniformen aan te schaffen. Zij werd door een unanieme jury
schuldig bevonden. Toen advocaten van Brown ontdekten dat de jury gerommeld had met
de stembiljetten, verordonneerde de rechter dat de vijftien juryleden gedurende
het onderzoek maar vastgezet moesten worden. In haar verweer probeerde Brown de
voorzitter van de Anti-Corrupte Commissie, Frances Allison, in haar val mee te
sleuren. Zij beschuldigde Allison, een dame op leeftijd en tamelijk gezet
(excuses, dit zegt natuurlijk niets), ‘slept with or loved’ met de vader van
Brown’s dochter. Allison ontkende dit in alle toonaarden en zag het als een
teken van de wanhoop waarin Brown verkeerde. Kortom, never a dull moment in
Liberia!
Beatrice Brown (foto: New Democrat) |
‘Working
holiday’
Internationale Vrouwendag was in Liberia een ‘working holiday’, een tamelijk bizarre
formulering die er van uit gaat dat er wel wordt gewerkt, maar ook nagedacht
over de positie van vrouwen. Behalve een enkel programma op de radio en
krantenartikelen van John Kerry (‘Why
women are central to US Foreign Policy’)
en EU-Commissaris Ashton (die de EU-acties tegen het geweld tegen
vrouwen toelichtte) was er weinig van te merken. Het thema ligt voor het
oprapen: zijn de recente acties tegen vrouwen een oprechte strijd tegen
corruptie en fraude of is het een reactie van mannen-op-posities die het vrouwvriendelijke
benoemingsbeleid van de president zat zijn? Het is op zijn minst opvallend dat
de vele corruptiegevallen die elke week in de media opduiken, en tot voor
kort altijd mannen betroffen, praktisch nooit tot een zaak leiden. Of dat ook
geldt voor de parlementariër Edwin Forh,
die met Kpaan onder een hoedje zou hebben gespeeld (zie mijn blog van vorige week), is afwachten. Het Huis
stelde een commissie in die zijn zaak moet onderzoeken. Een wat meer beheerste
reactie dan hem op te sluiten, al zeggen cynici dat de tijd die dit onderzoek
in beslag neemt, de kwestie zal neutraliseren.
Mensen zoeken naar hun eigendommen tussen de resten van hun gesloopte huizen (foto: FrontPage Africa) |
In het centrum van Monrovia leidde het vertrek
van burgemeester Broh op de ‘working
holiday’ tot nieuwe bouwactiviteiten. Op de open-gesloopte plekken werden
met golfplaat en sloophout winkeltjes opgetrokken en de straathandelaren namen
weer bezit van de stoepen. Tegelijkertijd demonstreerde een groep jongeren voor
de terugkeer van Broh onder het motto ‘No
Mary Broh, no clean city’, want Broh bestreed ook energiek de vuilnishopen
die de stad teisterden. De sporen van het vertrek van Broh zullen nog lang zichtbaar
blijven...