Deze keer heb ik een gast-blogger: Jacq Turel, mijn vrouw.
We zijn hier al weer ruim een maand en met de Ebola ging het lang goed: al ca 30 dagen geen nieuwe Ebola gevallen. Maar deze week is het toch weer mis gegaan: een nieuwe besmetting. We wachten met spanning af of het daarbij zal blijven. Het was weer wennen
in Liberia na een lange afwezigheid. En het was lastig me te wapenen tegen de
onzichtbare vijand Ebola. Niemand aanraken blijft het devies. In mijn tas zitten
plastic handschoenen, schoonmaakdoekjes, desinfecteerspul, voor het geval dat.
En ondertussen blijf je overal je
handen wassen bij binnenkomst met licht chloor water. Soms 8x op een dag. Steeds
minder vaak wordt je temperatuur gemeten bij een entree. Niet dat dat erg
betrouwbaar was; ik heb toch wel regelmatig een temperatuur gehad van lager dan
34 graden.
De scholen zijn weer open
Ja, sinds een paar weken zijn de
scholen weer open. Nadat ze 6 maanden gesloten waren vanwege de Ebola uitbraak.
De klassen stromen langzaam weer vol, dat ging voorzichtig aan, want veel
ouders waren huiverig hun kinderen weer naar school te doen. Ook hadden velen
geen geld voor een uniform, omdat hun inkomsten nog lager zijn geweest dan
normaal en veel prijzen zijn gestegen. Een school uniform is nou eenmaal
verplicht in dit land, want goedkoper dan elke dag andere, schone kleren.
Na de succesvolle bouw van de drie
schoolbibliotheken vorig jaar richt ik me nu op alle schoolbibliotheken van de
23 openbare scholen in Monrovia.
Dat is een flinke klus. Ook omdat er
geen informatie is over de staat van de schoolbibliotheken en ook niet over de
aanwezigheid en het niveau van de bibliothecarissen. Na mijn bezoeken aan negen
schoolbibliotheken is me de staat wel zo ongeveer duidelijk. Dus heb ik een
voorstel geschreven om alle 23 schoolbibliotheken te verbeteren. Daar hoort ook
bij dat de bibliothecarissen allemaal meerdere keren een training krijgen en
dat de bibliotheken worden opgeknapt. Dat er woordenboeken, atlassen enz.
moeten komen. Dat er voor het eerst een computer komt in elke bibliotheek en
dat de bibliothecarissen dus een computer training moeten volgen. Daar heb ik
ook ingezet dat er in elke schoolbibliotheek een Hygiëne Corner moet komen. Een
hoek waar hygiëne getraind kan worden en informatie te vinden is. De Ebola liep
tenslotte ook zo uit de hand omdat zelfs de basis kennis van hygiëne ontbreekt.
Het plan is af, we hebben het verslag
van de bouw van de drie schoolbibliotheken vorig jaar erbij gedaan. En nu maar
hopen dat er een donor dit ziet zitten. De superintendent (wethouder) en de minister
in ieder geval wel.
Welke bibliotheek heeft een woordenboek?
Mijn werk beweegt zich tussen micro-en
macroniveau:
In welke staat bevinden zich alle
schoolbibliotheken? Op onderzoek uit, allen bezoeken.
Wat is er nodig om ze op te bouwen tot
goede bibliotheken?
Waar vinden we het geld daarvoor?
Welke donoren ?
Het schrijven van het voorstel om alle
23 bibliotheken op te knappen.
Overleg met de minister over dit plan.
Zijn er overal bibliotheken?
Zijn er overal bibliothecarissen?
Wat is hun niveau?
Telkens afstemming met het hoofd van
het openbaar onderwijs, de superintendent.
Hoe wordt de schoolbibliotheek
gebruikt in de school?
Kan de bibliothecaris een link leggen
met wat de leraren in de klas doen en welke materialen er in de bibliotheek
zijn om het lesgeven te verbeteren?
Welke bibliotheek heeft wel een
woordenboek? Hoe zorgen we dat die niet gestolen worden?
Hoe zorgen we dat die vrijwillige
onbetaalde bibliothecaris zonder enig inkomen maar met talent en enthousiasme
toch naar de bibliotheek kan komen?
Sinds vorig jaar is er een nieuw hoofd
van de school bibliothecarissen.
Dus werk ik nu samen met hem in het
kantoor van het openbaar onderwijs. We zijn samen aan het onderzoeken hoe de
staat is van alle schoolbibliotheken op de openbare scholen.
De bibliotheken liggen verspreid over
heel Monrovia, dat is niet te doen op m’n fiets. Het openbaar vervoer bestaat
hier vooral uit privé-taxi’s, die zijn geen optie meer voor me sinds de Ebola,
dus hebben we een auto nodig als we ergens naar toe moeten. Dat is heel lastig.
Gelukkig kunnen we af en toe de auto van de superintendent gebruiken, maar je
weet nooit wanneer hij die nodig heeft.
Miranda
Ineens heb ik twee maanden lang een
Amerikaanse lerares, Miranda, gespecialiseerd in leren lezen en schrijven aan mijn
zijde. Het lees en schrijf niveau van de Liberianen is over het algemeen
erbarmelijk. Wat blijkt: de leraren weten niet hoe ze de kinderen moeten leren
lezen. Dat is natuurlijk al lang bekend. Veel leraren zijn leraar geworden
tijdens de oorlog, zonder enige goede opleiding. Daarna is het onderwijs nog niet
verbeterd, dus al 30 jaar is het bijzonder slecht gesteld. De leraren en ouders
weten niet beter dan dat je leert lezen zonder te leren hoe een letter klinkt.
De ontwikkelingsclub van Amerika (USAID) heeft met miljoenen dollars een
Liberian Training Teachers Program gedraaid de afgelopen 4 jaar. Hoe kan het
dat de verbeteringen niet merkbaar zijn in de klassen? Daar zijn vele redenen
voor.
Ik heb geen miljoenen ter beschikking, maar zie wel dat je niet
alleen met een plan van bovenaf kan komen. Je moet vanuit de klassen zien wat
er mis gaat en kijken wat je daar aan kan doen.
Dus is Miranda op mijn verzoek gaan
kijken op de A. Glenn Tubman school. De eerste school waar ik de schoolbibliotheek
heb gebouwd. Die is er nog en in goede staat, dankzij de onvolprezen Elizabeth.
Daar ligt wat lesmateriaal, daar zijn leesboeken. Maar waarom gebruiken de
leraren dat nauwelijks.
Wat doen de leraren in de klassen en
wat is er nodig om het ontbrekende gat te vullen in het leren lezen.
Precies daar zijn we nu druk mee.
Miranda is wezen observeren in de klassen en maakt nu het missende
lesmateriaal. Ik kocht een nieuwe lamineermachine. De vorige is uit een andere
bibliotheek gestolen tijdens de Ebola crisis. Ik kocht een printer, cartridges,
papier, plastic. Aan de slag.
Miranda is vorige week
al begonnen om tijdens de pauzes, wanneer de bibliotheek vol stroomt, de
kinderen te leren hoe een letter klinkt. Dat weten ze niet. Ja ze moeten het
alfabet erin stampen, maar niemand leert ze dat een letter een klank heeft. Een
m, klinkt als een mmm. Spel eens “mat” als je dat niet weet? “Em a tee”. Nee,
begin met mmm… a, m.. a, ma t, ma t mat. En een plaatje erbij. |
| Miranda |
Kortom, ik weet niet wat Miranda allemaal nog van plan is, morgen ga ik kijken in de bibliotheek. En ze betrekt natuurlijk de bibliothecaresse Elizabeth erbij, maar de leraren overtuigen is een ander verhaal. Die houden het liefst vast aan wat ze gewend zijn. Alle extra werk is ze teveel. Verschillende niveaus in je klas? Daar houden ze geen rekening mee. En nu nog het hoofd van de school er weer goed bij betrekken. En dan maar kijken hoever we komen. Small, small, blijft het beste in Liberia. Voorlopig hangen de kinderen aan Miranda’s lippen.
Vorige week belde er via een
vriendin weer een andere lerares op, ze heeft ook tijd om te helpen. Ze woont
aan de andere kant van de stad. Dan gaan we op een andere lagere school daar
kijken of we net zoiets kunnen doen, lijkt me.
Alle ballen in de lucht
Ondertussen moet ik alle
ballen in de lucht houden: het voorstel tot verbetering van alle 23
schoolbibliotheken bij de donoren krijgen, dus is er een auto…? Daarna proberen
een gesprek bij elke donor te regelen. De superintendent op de hoogte brengen
van onze in het leesonderwijs.
De nieuwe vergadering van de
schoolbibliothecarissen voorbereiden.
Schoolbibliotheken bezoeken, als er
een auto is. Als er benzine is.
 |
| De bibliothecarissen vergaderen |
Niet slecht vonden wij. De meesten
kenden elkaar niet. Ze moesten even met z’n tweeën elkaar interviewen en
daarna elkaar presenteren aan de groep. Dat werkte verfrissend. We hebben ze
allemaal een vragenlijst voorgelegd waar we hopelijk een hoop informatie uit
kunnen halen. Voor de volgende keer (we gaan maandelijks vergaderen) willen we
dat ze een inventarislijst maken van alle boeken die ze extra, teveel of
verkeerd hebben en zouden willen ruilen voor andere boeken.
Ondertussen vragen ze allemaal om
woordenboeken. Die verdwijnen echter binnen een oogwenk uit de bibliotheken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten